Nuwe Hervorming – die pad na die afgrond

–Onder leiding van Sakkie Spangenberg en Dr. Piet Muller het die “Nuwe Hervormers” in 2002 begin om in die media te verkondig dat die “Evangelies van Matteus, Markus, Lukas en Johannes ’n “vals beeld” van die Messias (Jesus) gee.

Want, het hulle gesê, hy het nooit ’n maagdelike geboorte gehad nie. Maria was ook nie noodwendig ‘n maagd nie. Jesus se wonderwerke het nooit plaasgevind nie – alles wat nie wetenskaplik verklaar kan word nie, moet as mites afgemaak word. Verder was daar ook geen opstanding uit die dood nie, want ons weet as iemand dood is, is hy/sy dood. Dooie mense staan nie op uit die dood  nie.”

Hulle sê verder daar is ander kulture wat ook verhale van maagdelike geboortes, opwekking van dooies, wonderwerke, en opstanding uit die dood vertel. Dit mite van die maagdelike geboorte byvoorbeeld, berus op ‘n primitiewe verstaan van die geboorteproses. Mense wat groot hoogtes bereik het, is vergoddelik en hulle sukses is verklaar omdat hulle pa’s gode was; en dieselfde kan van Jesus van Nasaret gesê word.

Dit was die uitgangspunt in hulle redenasie en ’n kort samevatting van die Nuwe Hervorming se “geloofsbasis”.

Wat die maagdelike geboorte betref, verduidelik prof. Hansie Wolmarans van die Johannesburg Universiteit dit so: “Mense van daardie tyd het gebrekkige kennis oor die geboorteproses gehad. Hulle het gedink ‘n vrou se bydrae is soos ‘n blompot waarin die manlike saad geplant word – daarom kon ‘n man nie onvrugbaar wees nie, net ‘n vrou. Die lewe van ‘n baba was dus gesetel in die saad van die man. Dit is onder andere die rede waarom geslagsregisters volgens die lyn van die man gedoen is. Om dus ‘n goddelike oorsprong vir Jesus en ander belangrike persone of figure aan te dui, moes die man uit die vergelyking weggelaat word, nie die vrou nie. In die Jesus-verhaal vervul die Heilige Gees die rol van die man. Maar wat my betref, het die wetenskaplike onderbou vir ‘n teologie van Jesus se goddelikheid, met hierdie insig in duie gestort. Die maagdelike geboorte storie berus dus op onkunde, asook ‘n negatiewe opvatting van die vrou, en is beslis nie meer geskik om idees oor Jesus se status oor te dra nie.”

Op 12 Januarie 2003 het prof. Wolmarans sy siening in Rapport meer prontuit en kras gestel: “Jesus was ’n buite-egtelike kind wie se pa die soldaat Panthera was. Na aanleiding van heldeverhale oor maagdelike geboortes is ’n soortgelyke mite oor hom geskep om die belangrikheid wat hy vir sy volgelinge gehad het, uit te druk.”.

Van die ander lasterlike uitsprake wat hy maak is oa. die volgende:

• Jesus was die seun van ‘n Romeinse soldaat.
• Jesus se liggaam is op ‘n vullishoop gegooi en moontlik deur rondloperhonde opgevreet.

Maar hierdie Nuwe Hervormers het lank vóór 2002 al begin om “Jesus” bloot as ’n historiese figuur en “valse afgod” af te maak. In sekere kringe is daar ook ander groepe wat hiermee saamstem – hulle sê dis presies wat God van ons verlang (ons moet die “afgod” Jesus verwerp), want eers dán sal Hy ons weer sy vrede, seën en heil skenk.

Die Nuwe Hervormers wil dan weet: “Wie glo nog in die liggaamlike opstanding van Jesus uit die dode? Moderne teoloë glo nie meer in die liggaamlike opstanding van Jesus Christus uit die dood nie. Van die Presbiteriaanse kerke in die VSA glo dit nie. Baie professore in teologie aan SA Universitiete glo dit nie meer nie. Baie predikers in gemeentes reg oor ons land glo dit nie meer nie. Selfs biskop Tutu glo dit nie.”

Maar wat anders kan jy van ’n voorvadergeesaanbidder verwag?

Die Nuwe Hervormers skaar hulle ook by die sogenaamde “Jesus Seminaar”-groep waarin John Dominic Crossan, ‘n groot rol speel, en prof. Sakkie Spangenberg en verskeie ander teoloë in Suid Afrika vind aansluiting by hierdie groep.

Die “Jesus Seminaar” was ‘n groep van 150 teologies geleerdes en ander wat in 1985 bymekaargekom het onder leiding van Robert Funk.

Hulle het kleurkodes gebruik om hulle kollektiewe sienswyse rakende die historiesiteit van Jesus se dade en woorde te bepaal. Hulle het “nuwe vertalings” van die Nuwe Testament en die Apokriewe gepubliseer.

Die Goddelike inspirasie van beide die Ou en Nuwe Testamente word nie net sterk deur hulle bevraagteken nie, maar ook verwerp.

’n Behoudende anonieme skrywer het die Nuwe Hervormingsbeweging se optrede as volg omskryf: “Hulle wil die Bybel op ‘n meer moderne manier probeer verklaar. Godsdiens moet vir die moderne (of sg. post moderne mens) sin maak. Godsdiens moet met die moderne lewensbeskouing en wetenskap versoenbaar wees. Hulle is nie ateïste nie, maar stel ’n  meer panteïstiese geestelike godsdiens voor. Sommige kritici sal sê hulle neig na ateïsme.

Hulle betwyfel die basiese leerstellings van die Christelike geloof, soos die:

• Maagdelike geboorte van Jesus Christus,  Sy wonderwerke, Sy opstanding uit die dood.
• Die erfsonde word bevraagteken.
• Die Goddelike inspirasie van beide die Ou en Nuwe Testamente word sterk bevraagteken.
• Hulle betwyfel ook die profesieë wat Christus se geboorte en Messiaanse Ryk voorspel.

Verdere beskouings en sieninge van hierdie beweging is die volgende:

• Hulle beskou die Christelike godsdiens as maar net nog een van baie vorms van aanbidding, sonder absolute waarhede en net as nog ‘n kultuur vorm van aanbidding.
• Hulle eskatologiese siening is hoofsaaklik, dat die kinders van die Here God hierdie skepping moet herstel. (Sapiential eschatology).
• Hulle poog ook om die wetenskaplike feite met die geskrifte te versoen deur die gebeure en profesieë in die lig van wetenskap te verduidelik. Hulle vertolk en “vertaal” en omskryf sekere begrippe anders as wat die hoofstroom teoloë dit in die verlede gedoen het.

Hulle het drie verslae hieroor gepubliseer, naamlik: The Five Gospels (1993), The Acts of Jesus (1998), en The Gospel of Jesus (1999). Hulle reël ook verskeie seminare in die verband.

’n Toekomskundige, dr. Piet Muller, sê in ’n artikel oor die Nuwe Hervorming dat daar ’n grondverskuiwing in die Christendom aan die gang is (“Nuwe Hervorming veroorsaak opskudding”: (Die Burger, 08.03.2002). Hy vertel van ’n universiteitsvriend van hom wat glo nog net die eerste vier woorde van die geloofsbelydenis kan opsê, naamlik “Ek glo in God…” Die res van die belydenis betwyfel hy heeltemal, dus ook die posisie van Jesus as die Seun van God. Ná ’n gesprek met sy predikant het die dominee gebieg dat hy eintlik nét so voel. Saam het hulle toe “’n studiegroep van twyfelaars” begin.

Prof. Adrio König, ’n teoloog van Unisa, het in ’n artikel die Nuwe Hervorming skerp veroordeel en onder meer die volgende gesê:

“In die VSA is daar al ’n geruime tyd dokumente beskikbaar oor wat die inhoud van dié Hervorming moet wees. Robert Funk en John Spong se lyste van dit wat moet uit, kom merkwaardig ooreen. Piet Muller het ongeveer dieselfde lys.

“God moet uit. Ook die skepping, die erfsonde, die maagdelike geboorte, al die wonderwerke, die bose magte, die betekenis van die kruis, die opstanding, die wederkoms van Christus, gebed, algemeengeldige etiese norme.

“In plaas van gebed moet ons mediteer en aandag gee aan die behoeftes van ons naaste. In plaas van om op God te vertrou, moet ons vertrou op die orde in die skepping en die inherente goedheid van ons naaste.

“Die Nuwe Hervormers gee duidelike redes aan waarom ’n Nuwe Hervorming nodig is. Hulle meen gebed is sinloos en wonderwerke is ’n belediging vir die regverdigheid en integriteit van God. Jesus se rang moet verlaag word. Hy is nie goddelik nie, Hy het nie “uit die hemel geval” en mense bevry van die mag van sonde nie. Die betekenis van sy kruisdood is afskuwelik, en sy opstanding beteken nie dat Hy opgestaan het nie.

“Dit is vir hulle weersinswekkend dat God sy Seun laat doodmaak het om mense te vergewe. Dit is volgens hulle deel van ’n eeue oue offerstelsel van die ou Nabye Ooste wat vir moderne mense onaanvaarbaar is. En dan die opstanding van Jesus. Moderniste het geen beswaar daarteen dat Jesus “geestelik” opgestaan het nie … maar opgestaan en weer lewend geword? Moderne mense weet tog dit gebeur nie.

“Een kort sinnetjie van Robert Funk help baie om te probeer verstaan wat hier aan die gang is. Volgens hom “moet alle bonatuurlike elemente uit die Christelike agenda verwyder word.”

Want dit druis in teen hulle sienings.

In die Hervormde Kerk en Jesus Seminaar-teoloog, prof. Andries van Aarde, se opspraakwekkende boek, Fatherless in Galilee (2000) word na Jesus as ‘n vaderlose seun verwys, wat ‘n fiksasie gehad het dat God sy vader is, want Hy glo ʼn behoefte aan ʼn Vader-figuur gehad het.

Hierdie stellings is openlik onbybels, godslasterlik en gruwelik. Dit kom op ’n totale verwerping van die basiese beginsels van die Christelike geloof neer. Die naïewe argumente van moderne spotters en agnostici word gebruik om belangrike godsopenbarings en tydlose geestelike waarhede in diskrediet te bring en te verwerp.

Gays is ’n resente verskynsel

In ons dag beskou die Nuwe Hervormers ook homoseksuele verhoudinge van “liefde en trou” as ’n resente verskynsel en hierin word hulle deur ANC-wetgewing in SA gesteun.

In Time van 26 Jan 2015 (pp. 30-34) het ʼn artikel verskyn “A Change of Heart” deur Elizabeth Diaz. Sy toon aan dat daar ʼn bestendige toename is in tradisionele en evangeliesgesinde kerke wat eenslagtige huwelike ondersteun. Dit sluit in die Episkopaalse Kerk in die VSA, die Evangelies Lutherse Kerke in die VSA, Kanada en Duitsland, sowel as die Presbiteriaanse Kerk in die VSA (PCUSA).

Maar gedurende die apartheidsjare was daar in Suid-Afrika géén hoofstroom kerk wat hulle leraars toegelaat het om eenslagtige huwelike te bevestig nie, en mense wat in homoseksuele verhoudings betrokke is, is ook nie in die ampte toegelaat nie.

En dit was eers onder ’n ANC-regime in 2006 dat eenslagtige huwelike in Suid-Afrika gewettig is deur die Wet op Burgerlike Verbintenisse. Paartjies mag besluit om dit as ʼn “huwelik” of as ʼn “burgerlike verbintenis” te laat registreer, en hulle geniet dieselfde huweliksregte as die partye binne ʼn tradisionele huwelik, en vandag kan predikante ook sulke huwelike bevestig.

Christene beroep hulle op die Bybel om aan te toon dat homoseksualiteit ʼn gruwelike sonde is.

Die Moreletapark NG Kerk het in 2005 vir Johan Strydom, ʼn musiekdosent in die gemeente se kunste-akademie, ontslaan omdat hy in ʼn homoseksuele verhouding betrokke was. Strydom het hom op die gelykheidshof beroep en die gemeente is aan onbillike diskriminasie skuldig bevind. In hulle verweer het die gemeente geargumenteer dat homoseksualiteit volgens die Bybel sonde is.

Strydom was in ʼn leiersposisie en het as ʼn rolmodel gefunksioneer. Dit verraai ʼn populêre siening oor homoseksualiteit dat dit aangeleerde gedrag en aansteeklik is. Verder het die gemeente Strydom voor sy ontslag die geleentheid gebied om in te skakel by die kerk se program, H2O (Homosexuality To Overcome). Dit ondersteun hulle teologiese siening dat mense van homoseksualiteit “bekeer” kan word. Maar sovêr ons weet, het hy hom nie daaraan gesteur nie.

Dis egter nie net homoseksualiteit wat die blankes onder ’n swart barbaarse regering laat struikel het nie; ons is ook skuldig aan die moord op tienduisende babas nog voordat hulle in die wêreld gekom het. Dan was daar ook die Ontugwet wat huwelike oor die grenslyn verbied het en wat nie meer vandag geld nie.

Met al hierdie euwels uit die volkshart verwyder, was Suid-Afrika destyds een van die mees geseënde lande ter wêreld, en het Siener se wit seiltjie ons as ’t ware bedek. Selfs die houthakker en waterdraer het sy plek geken.

Maar wat was die resultaat nadat al hierdie Bybelse voorskrifte deur De Klerk se toedoen weggeval het?

Eseg. 21:31 “En Ek sal oor jou my toorn uitgiet … en jou oorgee in die hand van barbare, mense wat verderf smee.” Eseg. 23:28 “Kyk, Ek sal jou oorgee in die hand van hulle wat jy haat.” Deut. 28:51 “En hulle sal die vrug van jou vee en die vrugte van jou land opeet totdat jy verdelg is…”

Dit alles sou nooit met ons gebeur het as ons nie toegelaat het dat ons land, ons volk, ons kinders se toekoms, ja, selfs die God wat ons aanbid, op die altaar geoffer word, net omdat ons die barbaar ter wille wou wees.

Soos ’n Moses, Gideon en Sarel Cilliers moes ons op Hom vertrou het om ons uit die hande van die sprinkaanswerm Kusiete te red; want net soos Gideon se volk, het ons ook ’n Gelofte met die God van Abraham, Isak en Jakob gesluit.

Daar is ʼn verstommende ooreenkoms in wat met Israel in Gideon se tyd gebeur het en later met die Boervolk se nageslag. En dit was dan seker ook nie toevallig dat Sarel Cilliers met die eerste aflegging van die Gelofte by Bloedrivier op 9 Desember 1838, ’n gedeelte van Gideon se verhaal uit Rigters 6:1-24 voorgelees het nie. Hier is net enkele verse daaruit: “Want as Israel gesaai het, (dan het die Midianiete) die opbrings van die land … verwoes, en hulle laat geen lewensmiddele, geen skaap of bees of esel in Israel oorbly nie. Want hulle het met hul vee en hul tente opgetrek en gekom soos sprinkane in menigte …  so het hulle dan die land ingekom om dit te verwoes. En Israel het deur die Midianiete baie arm geword, maar die kinders van Israel het die HERE aangeroep … vanweë die Midianiete…” (Net soos wat die Trekkers Hom aangeroep het vanweë die Kusiete. En soos ons Hom aanstons weer sal aanroep vanweë die Kusiete!)

Nadat Sarel Cilliers die gedeelte voorgelees het, is die Gelofte afgelê, met ’n kragtige smeekgebed om Gods hulp en bystand in die volbringing van die Gelofte.

En net soos wat die Almagtige destyds vir Gideon bygestaan het om die Midianiete te verslaan, so het Hy ook met die Trekkers gedoen, en hulle het die Kusiete by Bloedrivier verslaan.

Die waterdraer- en houthakker-vloek wat Noag oor Gam se nageslag uitgespreek het, geld vir beide die Midianiete en die Kusiete.

Rig. 8:28 – “So moes die Midianiete dan buig voor die kinders van Israel, en hulle het hul hoof nie meer opgetel nie; en die land het in Gideon se dae veertig jaar lank gerus.”

En presies 111 jaar na die Slag van Bloedrivier, sou hierdie profesie wat oor Gideon uitgespreek is, ook vir die nakomelinge van die Bloedrivierlaer ’n werklikheid word, want:

Vanaf 1949 tot 1989 het die Kusiete (net soos wat die Midianiete voor Gideon gebuig het) ook 40 jaar lank voor die Boervolk gebuig, en ook het hulle nie meer hulle hoof  opgetel nie en die land het in die dae van die Boervolk ook 40 jaar lank  gerus. (FW de Klerk het in 1989 die leisels oorgeneem, en eers toe het die “rus” ons verlaat).

In daardie 40 jaar van óns rus, vrede en heerskappy oor die Kusiete, het al wat Afrikaanse kerkgenootskap was, die Skepper én sy Seun bankvas en getrou met groot ywer verkondig en gedien! Ja, tienduisende het Hom as hulle Verlosser aanvaar, is in sy Naam gedoop, het deur Hom tot die Vader gebid en het ook onvoorwaardelik geglo, nee, geweet, Hy is die Seun van onse God.

Maar na die verloop van 40 jaar, het dit met die Boervolk weer begin sleg gaan, net soos met Israel van ouds nadat Gideon se 40 jaar verstryk het – hulle tyd van rus het oornag in die niet verdwyn:

Rigters 13:1  “En toe die kinders van Israel weer doen wat verkeerd is in die oë van die HERE, het die HERE hulle oorgegee in die hand van die Filistyne, veertig jaar lank.”

Laat ons bid dat dit nie ook óns lot sal wees nie….