Die Boek van Henog, ook bekend as Henog se Boek, het sy oorsprong in ‘n antieke Joodse geskrif wat na bewering deur die patriarg Henog geskryf is. Dit bevat visioene, hemelse reise, en kosmologiese beskrywings. Alhoewel dit nie vandag kanonities beskou word onder die hoofstroom Christendom nie is fit ongetwyfeld dat hierdie boek ‘n merkwaardige invloed gehad het in sommige Joodse en vroeë Christelike gemeenskappe.
Die Boek van Henog is nie opgeneem in die amptelike kanon van die Bybel nie, en die redes daarvoor is nie heeltemal duidelik nie. Sommige vroeë kerkvaders het beweer dat dit uitgesluit is omdat dit onkonvensionele idees bevat en nie direk met die hoofstroom van die Hebreeuse Skrifte ooreenstem nie. Ander Christelike skrywers, soos Tertullianus en Origenes, het na die Boek van Henog verwys, en ‘n paar kerkvaders het dit met ‘n mate van respek beskou. Die invloed van die Boek van Henog is veral merkbaar in die Etiopiese Ortodokse Tewahedo-kerk, waar dit steeds as kanoniek beskou word.
Dit het ‘n herlewing beleef in die moderne tyd toe ‘n volledige etiopiese vertaling in die 18de eeu ontdek is.
Die Boek van Henog is ook gevind onder die Dooie See-rollers, ‘n ontdekking in die 20ste eeu wat ‘n skat van antieke Joodse tekste ingesluit het. Hierdie vondste het die belangstelling in buitengewone geskrifte, soos die Boek van Henog, aangewakker. Die Etiopiese vertaling van die Boek van Henog is die eerste bekende volledige Engelse vertaling daarvan, wat in die 19de eeu deur Richard Laurence gedoen is. Hierdie geskrif het ‘n groot invloed op die studie van vroeë Joodse en Christelike literatuur gehad, maar daar bly steeds verskille van mening oor die teologiese waarde daarvan.
